'Ik ben niet zo fotogeniek, maar wil wel heel graag de band met mijn moeder vereeuwigen.' vertelde Christel. Geen probleem; dacht ik. Ik geloof niet in fotogeniek zijn. Ik weet zelf ook niet zo snel een houding op een foto...en dat zie je dan. Maar wat een persoon fotogeniek maakt is de focus, of juist NIET de focus. Als je niet bezig bent met de fotoshoot en je houding, gaat het fotogeniek overkomen vanzelf. Tijdens een shoot maak ik praatjes met de mensen en vraag ze ergens naar te kijken en stuur ik een beetje in de houding (dan hoe je je daar niet druk om te maken). Bij deze twee dames ging het heel makkelijk. Ik hoefde niet veel te zeggen. Ze stelde elkaar gerust door kleine gebaren. Een glimlachje, het goed doen van een jasje of sjaal. Uiteindelijk waren er momenten dat de dames meer op elkaar gefocust waren dan op mijn grote lens. En werd de band tussen deze mooie mensen zichtbaar op de foto's. De dames kregen het zelfs voor elkaar om mij helemaal op mijn gemak te stellen en leek het net alsof we met een paar vriendinnen gezellig aan het wandelen waren. Wat een lieverds zijn het, en wat ben ik blij dat ik dit mocht doen. Het zonnetje heeft ook flink zijn best gedaan om de shoot magisch te maken. In de winter fotograferen is daarom ook echt een aanrader. De zon met de koude omgeving geeft precies het sfeertje wat de dames hadden gehoopt (en ik ook!). Bedankt Christel, Suzanne en kleine Aurélie voor deze gezellige ochtend! Xx Devereaux
Geen opmerkingen:
Een reactie posten